نا آرام دلِ مهربانم
در
پیچ کوچه باغِ
فشردۀ نگاهت
سرک می کشد.
مرا ببخش!
فضولی هایم.
***
چقدربلنده
دیوار پلکانت
خواهشاً خاردار مبند.
پیچکِ خشکِ
نفس می کشد
...
باغ
سیبِ
که خیلی دوره.
مراببخش!
زیاده خواهی هایم.
***
آنجا ترانه بهار میخواند.
زمستان!
آغوش پر از پرپرشدن
این جا
فصل سبزنگاهت
در
لیاقت هزارپاره دامن نمی گنجد.
مرا ببخش!
فضولی هایم.
زیاده خواهی هایم.
در
پیچ کوچه باغِ
فشردۀ نگاهت
سرک می کشد.
مرا ببخش!
فضولی هایم.
***
چقدربلنده
دیوار پلکانت
خواهشاً خاردار مبند.
پیچکِ خشکِ
نفس می کشد
...
باغ
سیبِ
که خیلی دوره.
مراببخش!
زیاده خواهی هایم.
***
آنجا ترانه بهار میخواند.
زمستان!
آغوش پر از پرپرشدن
این جا
فصل سبزنگاهت
در
لیاقت هزارپاره دامن نمی گنجد.
مرا ببخش!
فضولی هایم.
زیاده خواهی هایم.
۲ نظر:
ba salam aali bud
behrooz bashi
خدا یا مراببخش.
اگر ماهی قلبم برخلاف رود توست .
مراببخش اگر شادابم وجسور .
اگر بی عقلم و عاشق .
خدایا مراببخش .
اگرمترسک باغچه ی قلبم،ایمانم را پرواز داده است .
واگر تورادرمیان خوشه های قلبم پنهان ساخته ام .
مراببخش اگر اینگونه ام
خدایا مراببخش ..........
طاهری عزیز واقعا که شعر جالبی سروده اید وخیلی پرمحتوی وبامفهوم بود وافعا مه خودم که غرق در محتویات شعر شما شدم .
ارسال یک نظر